De Nederlandse politie die massaal zijn medewerking verleende aan de Duitse bezettingsmaatregelen, aan arrestatie en deportatie, dat is het beeld dat in de geschiedschrijving overheerst. Wie echter in plaats van de politie als organisatie de verhalen van individuele politieagenten bestudeert, ziet een gelaagder beeld ontstaan. NIOD-onderzoeker Hinke Piersma bespreekt het dilemma van de politieagent in oorlogstijd: bewegen tussen institutionele collaboratie en persoonlijk verzet.
Met name met het ophalen van Joden uit hun huizen werd de politie fysiek betrokken bij de Duitse vervolgingsmaatregelen en maakte zichzelf publiekelijk tot dader. De Nederlandse politie werd al snel collectief schuldig bevonden en is dat tot op de dag van vandaag gebleven. In de beeldvorming , waarin de Nederlandse politie toch vooral wordt gezien als verlengstuk van de Duitse bezetter, is nauwelijks ruimte voor het stille verzet dat individuele politieagenten hebben gepleegd. In het nieuwe onderzoek van het NIOD naar politie & verzet wordt het handelen van politiemensen opnieuw tegen het licht gehouden. De eerste resultaten tonen aan dat verzet heel goed naast bukken en buigen kon bestaan en dat politiemensen inventief bleken te zijn in het gebruik maken van hun strategische positie.
Dr. Hinke Piersma is senior-onderzoeker bij het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies. Haar onderzoek richt zich op het thema ‘politie & verzet’. Ze onderzoekt de morele afweging tot verzet bij politieagenten in de Tweede Wereldoorlog. In haar lezing zal het politiekorps in Vught en hun rol in de nabijheid van kamp Vught centraal staan.
Gratis toegang
Om zeker te zijn van een plek, raden wij aan om te reserveren.
Om te reserveren klik hier.