Het verhaal van een overlevende uitverkocht

De joodse Amsterdammer Jules Schelvis (1921) werd in 1943 samen met zijn echtgenote Rachel en haar ouders door de nazi’s opgepakt en op transport gezet naar vernietigingskamp Sobibor. Zijn vrouw en schoonouders  werden vrijwel direct na aankomt vergast. Zelf wist hij door geluk en initiatief als een van de weinigen Sobibor te overleven.

Jules Schelvis heeft zich na zijn pensionering ontwikkeld tot expert op het gebied van de geschiedenis van Sobibor. In 2008 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Amsterdam, vanwege zijn historisch onderzoek naar het vernietigingskamp. In deze lezing vertelt hij hoe hij Sobibor en de nog volgende kampen tot aan zijn bevrijding in april 1945 heeft overleefd.

‘Er kwam in het kamp waar ik was heengebracht een jongeman op mij af en die vertelde mij heel voorzichtig wat er gebeurd was. Je zult het niet geloven, zei hij, maar je zult het wel móeten geloven. Iedereen op dat veld, die zich daar aan het uitkleden was, is binnen een paar uur vergast en verbrand. Iedereen. Ik kon het niet geloven, je kunt je niet voorstellen dat zoiets kan gebeuren.’