drama, thriller
Chan-Wook Park, VS, UK 2012
Taal: engels – ondertiteling: nederlands
Een verveeld tienermeisje in een slaperig dorp wordt verrast door een onverwacht bezoek van haar oom Charlie. Terwijl de man zijn omgeving charmeert, begint het meisje aan hem te twijfelen – is zij echt de enige die opmerkt hoe vreemd hij zich gedraagt? Zou oom Charlie iets te maken kunnen hebben met de duistere gebeurtenissen waarover in de omgeving wordt gefluisterd?
Tot zover het uitgangspunt van de Hitchcock-klassieker Shadow of a Doubt, én het uitgangspunt van de nieuwe Hollywood-thriller Stoker. Gaat het om een remake? Nee, legt scenarioschrijver Wentworth Miller (hoofdrolspeler van de serie Prison Break) in interviews uit, slechts om een hommage. Na het opzettelijk vergelijkbare begin gaat het verhaal van Stoker een heel andere kant op.
Welke kant? De titel geeft een hint: net zomin als de Hitchcock-referenties toevallig zijn, komt de verwijzing naar Bram Stoker, schrijver van Dracula, uit de lucht vallen. Nee, Stoker is geen ordinaire vampierfilm, zoveel kunnen we verklappen, maar de film zit wel vol macabere romantiek en onverklaarbare elementen.
Net als in Shadow of a Doubt heerst er een onuitgesproken (seksuele) spanning tussen de jonge hoofdpersoon – India Stoker heet ze hier, knap ambivalent gespeeld door Mia Wasikowska – en haar mysterieuze oom Charlie (Matthew Goode, effectief creepy). De relatie wordt hier echter gecompliceerd door een derde partij: India's afstandelijke moeder (Nicole Kidman), die ook in de ban raakt van haar zwager.
De plot blijft lange tijd verrassen, tot het wat conventionele slot, maar in wezen doet het verhaal er veel minder toe dan de stijl en toon van de film. Stoker is het Hollywooddebuut van de Zuid-Koreaanse regisseur Park Chan-wook, die zich met bloedige culthits als Oldboy en Lady Vengeance al een visuele krachtpatser toonde. Stoker is qua geweld minder heftig dan zijn Koreaanse wraakfilms, maar fans hoeven niet te vrezen dat Park onder invloed van zijn Amerikaanse opdrachtgevers softer of minder origineel uit de hoek komt. Het camerawerk, de montage, de vormgeving – het is allemaal even prachtig. Barok, over the top en propvol symboliek, dat wel. Stoker is een gotisch sprookje; met de werkelijkheid heeft het allemaal weinig te maken
(bron: Cinema.nl, Rick de Gier)