Lars von Trier, Denemarken 2011
Film: Sf / drama
Taal: Engels – ondertiteling: Nederlands
Melancholia begint met een imponerende acht minuten durende surrealistische scène, waarin een bruid (prachtige rol van Kirsten Dunst, die er in Cannes de prijs voor beste actrice mee won) zich in slow motion door een parkachtige tuin voortsleept, terwijl om haar heen dode vogels uit de lucht vallen en een paard achterovervalt.
De scène, waarbij muziek uit Wagners Tristan und Isolde klinkt, eindigt met de botsing van een grote planeet met de aarde, die door de klap verpulvert. Op de proloog volgt een terugblik in twee delen op de dagen voor de apocalyps.
Het eerste deel voert de depressieve dertiger Justine op (Kirsten Dunst), die haar huwelijksfeest viert op het landgoed van haar rijke getrouwde zus Claire (Charlotte Gainsbourg). Feestelijk wordt het niet, want Justine twijfelt - beetje laat - aan haar huwelijk.
In het tweede deel staat de schijnwerper op Claire, die zich in de dagen na het huwelijk ontfermt over haar depressieve zus. De verhouding tussen de twee zussen wordt omgedraaid als er verontrustende berichten komen over een mogelijke botsing van de aarde met planeet Melancholia.
Justine wordt rustig van het naderende einde maar de ogenschijnlijk stabiele Claire raakt steeds meer in paniek. In een zijlijn rekent romanticus Von Trier af met het rationalisme: Claires echtgenoot (Kiefer Sutherland), een wetenschapper, weet namelijk zeker dat het niet tot een botsing zal komen. De sukkel heeft - hoe dom in Von Triers wereld - meer vertrouwen in zijn sterrenkijker dan in zijn gevoelens.
Wonderschone beelden, prachtige labiele vrouwen, onbestemde verlangens, door hun verstand verblinde mannen en onverklaarbare gebeurtenissen: Melancholia is vintage Von Trier. (Jos van der Burg)