Lodewijk Crijns, Nl 2011
Taal: Nederlands
David, het hoofdpersonage uit Alleen Maar Nette Mensen, is net van school af. Uitgekeken op zijn Joodse vriendinnetje, zijn Joodse vrienden en Joodse ouders uit Amsterdam Zuid - de nette mensen - zoekt hij een nieuwe sociale omgeving in de Bijlmer. Zijn ideaalbeeld: een kolossale zwarte vrouw, rauw en niet verpest door contact met een bakra - de blanke. En dat is Rowanda, een permanent boze negerin, een glorieuze en dappere rol van Imanuelle Grives. Krabbé en Malherbe zijn karikaturaal als ouders van David, en ook zeer geestig.
David mag Joods zijn, hij ziet eruit als een Marokkaan - en dat merk je bij het winkelen in de PC Hooftstraat. De kracht van Vuijsjes roman was niet enkel dat hij goed ingevoerd was in de subculturen die hij beschreef en daar veel grappen bij verzon, maar ook dat hij een intrigerend thema aansneed: wat betekent het als je niet lijkt op de mensen bij wie je hoort?
Regisseur en scenarist Lodewijk Crijns (Jezus is een Palestijn) legt het tempo hoog, waardoor hij hier en daar wat inlevert aan emotie, maar in volle vaart is veel raak. Veel is ook flauw, maar dan nog raak.
Crijns dient de nare momenten uit de film zonder suikerrand op - van kelderboxbezoek tot treurigste filmorgie ooit gefilmd - maar laat die toch niet breken met de lollige teneur. Dat is razend knap. En het maakt Alleen Maar Nette Mensen een zeldzaam soort komedie. Heel leuk, maar eigenlijk soms niet leuk
(bron: Bor Beekman, VK)